بنام خدا

تشنج ناشي از تب :

تشنج ناشي از تب شايعترين نوع تشنج در كودكان است . حدود 4-2% كودكان با سن كمتر از 6 سال دچار اين نوع تشنج مي شوند . اين نوع تشنج هميشه به همراه تب بالا و در سنين 6 ماهگي تا 6 سالگي اتفاق مي افتد . به ندرت ممكن است بعد از سن 6 سالگي نيز تكرار شود . ولي بيشترين شيوع آن در يك تا دو سال اول عمر است .
اين مسئله به دليل بروز بيشتر عفونتهاي تنفسي ، گوارشي و ادراري در اين سنين است . از اين رو در هر كودك مبتلا به تشنج ناشي از تب ، بايد كانون تب زا مشخص و درمان شود .
شكل تشنج : معمولا تشنج در اولين ساعات بروز تب پديدار شده و گاهي حتي والدين متوجه تب كودك نمي گردند ، و پس از وقوع تشنج متوجه تب در نزد كودك مي شوند . تشنج به صورت از دست رفتن ناگهاني هوشياري ، قفل شدن فك ، سياه شدن دور لب ، سفت شدن تمام بدن و به دنبال آن حركاتي شبيه دست و پا زدن بروز مي كند . حمله تشنج معمولا كوتاه مدت بوده و در عرض 1-2 دقيقه برطرف مي شود  ولي گاه تشنج طولاني تر نيز مي شود . و به ندرت ممكن است حركات تشنجي در يك طرف بدن و يا فقط در چشم ها باشد كه در اين موارد علامت خطرناكتري است و نياز به بررسي بيشتري دارد . هر چه تشنج در سنين پايين تر بروز كند احتمال تكرار آن بيشتر است .
درمان در منزل : والدين بايد در هنگام بروز تشنج خونسردي خود را حفظ كنند .
 كودك را به پهلو خوابانيده و چنانچه در دهان او ماده غذايي و يا ترشحي وجود دارد به آهستگي خارج نمايند .از پاشيدن آب به صورت بچه و يا تحريك وي خودداري شود.
 به هيچ عنوان سعي در باز كردن دهان كودك نشود ولي در صورت امكان يك شيء پلاستيكي نرم در بين دندانها قرار گيرد تا از گاز گرفتگي زبان جلوگيري شود .
با استفاده از شياف استامينوفن و كم كردن پوشش كودك درجه حرارت كودك كنترل گردد . در صورت لزوم مي توان از تن شويه با آب ولرم نيز استفاده كرد ، كه در اين موارد پنبه يا پارچه اي نرم آغشته به آب ولرم را در نواحي دور گردن و زير بغل ، كشاله ران قرار داد تا به تدريج درجه حرارت كودك به حد طبيعي برسد .
 در اكثر موارد تشنج در عرض كمتر از دو دقيقه خاتمه مي يابد، ولي در صورت تداوم تشنج مي توان از شياف ديازپام استفاده نمود . در اين موارد شياف ديازپام 5 ميلي گرم در كودكان با وزن كمتر از 15 كيلوگرم و نوع 10 ميلي گرم در كودكان بالاتر از 15 كيلوگرم مؤثر واقع مي شود . هر كودك در اولين حمله تشنج با تب بايستي در بيمارستان بستري و بررسي گردد ، ولي در مورد كودكانيكه سابقه تشنج در هنگام تب دارند ، در صورت قطع سريع تشنج ، مراجعه به پزشك براي جستجوي علت تب و درمان آن كافي است .
اقدامات در بيمارستان:
پس از ورود به بيمارستان در صورت ادامه تشنج ، تجويز ديازپام از طريق وريدي و يا مقعدي موجب كنترل تشنج خواهد شد . بايد علت تب كودك مشخص گردد كه شرح حال كودك و معاينه دقيق به همراه آزمايشات در اين مورد لازم مي باشد . در سنين پايين گاهي علي رغم بررسي هاي فوق علت تب نامعلوم مي ماند. در اين موارد حتما مي بايست LP (گرفتن مايع نخاع ) انجام شود . والدين بايستي توجه داشته باشند كه بروز مننژيت يا همان عفونت پرده هاي مغز از عفونتهاي خطرناك و پر عارضه در سنين خردسالي است كه تنها راه تشخيص آن LP است .درمان ديررس مننژيت منجر به عوارضي چون كري ، اختلال بينايي ، عقب افتادگي ذهني ، اختلالات يادگيري و يا اختلالات رفتاري مي شود . از آنجاييكه LP  (گرفتن مايع نخاع ) عارضه اي ندارد . بر خلاف نظر عوام منجر به فلج نمي گردد ، لذا والدين بايد طيب خاطر آن را بپذيرند .
پيش آگهي :
تشنج ناشي از تب ، خوش خيم بوده و عارضه اي بر جاي نمي گذارد ، مگر در مواردي كه طول بكشد ، تكرار شود يا كودك معاينه عصبي غير طبيعي داشته باشد، كه نياز به استفاده از داروهاي ضد تشنج مثل فنوباربيتال يا سديم والپورات به مدت 1-3 سال دارد . در ساير موارد استفاده از تب بر ، ديازپام خوراكي و تن شويه در هنگام بروز تب در نزد كودك كافي مي باشد . بنابراين تشنج ناشي از تب مي تواند علامتي از يك بيماري جدي باشد كه در صورت پيدا كردن علت تب و درمان ان ، پيش آگهي خوب خواهد بود